The Possibility of a Teleological Interpretation of Islamic Ethics

Document Type : Original Article

Author

Islamic Sciences and Culture Academy

10.22091/jes.2024.10484.1002

Abstract

Abstract
Normative ethics is a significant branch of moral philosophy that delves into the discussion of criteria and standards for ethical value. Following the acquaintance of Muslim thinkers with Western ethics, some of them endeavored to present a teleological/consequential interpretation of Islamic ethics. Ayatollah Misbah Yazdi was the first to offer a teleological interpretation of Islamic ethics, although he did not choose a specific title or name for his theory and did not explicitly define it as either consequentialist or egoist. One contemporary ethicist has developed an egoistic / self-centered interpretation of Islamic ethics, naming it “Super utilitarianism,” while another contemporary ethicist, while embracing a consequential interpretation, has critiqued and modified J. Bentham's seven criteria based on the teachings and principles of the Quran. In fact, many Muslim ethicists, after examining the verses of the Quran, have deemed the Islamic ethical theory compatible with teleologism / consequentialism and have even presented egoistic interpretations of Islamic ethics. There is no doubt the before offering a teleological or egoistic interpretations of Islamic ethics, it is crucial to address the important question of whether teleologism / consequentialism is compatible with the foundations and teachings of Islam. This article examines the possibility of presenting a teleological interpretation of Islamic ethics.
 
 
 
 

Keywords

References

فهرست منابع
* قرآن کریم.
ارسطاطالیس. (1368). اخلاق نیکوماخس. (ترجمه: سیدابوالقاسم پورحسینی). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
آل ‌بویه، علیرضا. (1400 الف). بررسی انتقادی برین سودگرایی. پژوهشنامه اخلاق. ش 54: 177–98.
آل ‌بویه، علیرضا. (1400 ب). بررسی انتقادی غایت‌گرایی اخلاقی به‌ مثابه نظریه هنجاری قرآن. قرآن‌شناخت. ش 26: 95–112.
پالمر، مایکل. (1389). مسائل اخلاقی. (ترجمه: علیرضا آل‌بویه). تهران: انتشارات سمت و نشر پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
حسینی‌ رامندی، سید علی‌اکبر. (1398). نظریه اخلاق هنجاری اسلام بر اساس قرآن کریم. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
حسینی‌ رامندی، سید علی‌اکبر. (۱۳۹۹ الف). قرآن و غایت‌گرایی اخلاقی. قرآن‌شناخت. 13 (24): 39–58.
حسینی‌ رامندی، سید علی‌اکبر. (۱۳۹۹ ب). نظریه خودگروی اخلاقی از دیدگاه قرآن. پژوهشهای قرآنی. 25 (94): 67–86.
سبحانی‌نیا، محمدتقی. (1389). بررسی معیارهای هفت‌گانه جرمی بنتام با تکیه بر آموزه‌های اسلامی. معرفت اخلاقی. ش 2: 29۔44.
شیروانی، علی. (1378). ساختار کلی اخلاق اسلامی. قبسات 4 (13): 38–44.
گنسلر، هری جی. (1385). درآمدی جدید به فلسفۀ اخلاق. (ترجمه: حمیده بحرینی). تهران: نشر آسمان خیال.
مصباح ‌یزدی، محمد تقی. (13۷4). دروس فلسفۀ اخلاق. (ویرایش پنجم). تهران: انتشارات اطلاعات.
مصباح ‌یزدی، محمد تقی. (1384). آموزش عقاید. (چاپ هفدهم). تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل سازمان تبلیغات اسلامى.
مصباح ‌یزدی، محمد تقی. (1384). نقد و بررسی مکاتب اخلاقی. (نگارش: احمدحسین شریفی). قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
مصباح، مجتبی. (1382). بنیاد اخلاق روشی نو در آموزش «فلسفۀ اخلاق». قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
نصیری، منصور. (1389). نظریه «برین سودگرایی» در اخلاق و تطبیق آن با نظریه سودگرایی رایج. پژوهش‌نامه اخلاق 3 (9): 9–36.
References
Alebouyeh, A. (2021). Compatibility or Incompatibility of Bentham’s Utilitarianism with the Quran’s Doctrine. Theosophia Islamica, 1(2), 48–74. https://doi.org/10.22081/jti.2021.72371

Files

Share

How to cite

Statistics