Evaluation the critiques of Communitarians on John Rawls's theory of justice

Document Type : Original Article

Authors

1 PhD. Candidate in Moral Philosophy, Qom University, Qom, Iran

2 Assistant Professor, Department of Philosophy and Logic, Farhangian University, Tehran, Iran

10.22091/jes.2025.10930.1012

Abstract

John Rawls introduced a practical and influential version of justice within social and political structures, deriving the principles of justice from the agreement of parties in the original position. Communitarians, as critics of Rawls, argue that his conception of humanity is abstracted from its social ties, portraying individuals as detached from the moral and social relationships that define them. Michael Sandel critiques Rawls for neglecting the concept of society in his definition of humanity. Alasdair MacIntyre contends that Rawls’s emphasis on the individual relegates society to a secondary role. Charles Taylor argues against the existence of a coherent set of universal principles of justice, suggesting that Rawls provides only a paradigmatic example while answering the wrong question. However, these communitarian critiques fail to recognize that Rawls's conception of humanity does not affect the validity or implications of his theory of justice. For Rawls, the primary concern is to establish a structure that ensures liberty and enables the possibility of a just society. The applicability of Rawls’s principles of justice across diverse societies and their positive impact on promoting justice serve as evidence for the strength and relevance of his theory of justice.

Keywords

Main Subjects

References

فهرست منابع
دلاکمپانی، کریستیان. (1382). فلسفه سیاست در جهان معاصر. (ترجمه: بزرگ نادرزاد). تهران: انتشارات هرمس.
رالز، جان. (1387). نظریه عدالت. (ترجمه: محمد کمال سروریان و مرتضی بحرانی). تهران: نشر پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
رالز، جان. (1393). نظریه‌ای در باب عدالت، ترجمه: مرتضی نوری). تهران: ناشر: نشر مرکز.
سِن، آمارتیا کومار. (1379). برابری و آزادی. (ترجمه: حسن فشارکی). شیراز: نشر و پژوهش.
سِن، آمارتیا کومار. (1390). اندیشه عدالت. (ترجمه: وحید محمودی، هرمز همایون‌پور). تهران: کندوکاو، کتاب روشن.
سندل، مایکل. (1374). لیبرالیسم و منتقدان آن. (ترجمه: احمد تدین). تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
مک‌اینتایر، السدیر. (1390). در پی فضیلت، ترجمه: حمید شهریاری، محمدعلی شمالی). تهران: نشر سمت.
میلر، دیوید. (1388). فلسفۀ سیاسی. (ترجمه: کمال پولادی). تهران: نشر مرکز.
واربرتون، نایجل. (1393). تاریخچه کوتاهی از فلسفه. (ترجمه: مریم تقدیسی). تهران: انتشارات ققنوس.
همپتن، جین. (1389). فلسفه سیاسی. (ترجمه: خشایار دیهیمی). تهران: انشارات طرح نو.
هیوود، اندرو. (1389). سیاست.(ترجمه: عبدالرحمان عالم). تهران: نشر نی.
 
References
Gledhill, J. (1990). Political theory and social practices: G.A. Cohen, Rawls, Kukathas, Chandran, Pettit, Philip, Rawls A Theory of Justice and its critics. Stanford University Press.
Post, S. G. (2003). Unlimited love: Altruism, compassion, and service. Templeton Foundation Press.
Ross, M., & Miller, D. T. (2002). The justice motive in everyday life. Cambridge University Press.
Sandel, M. J. (2005). Public philosophy: Essays on morality in politics. Harvard University Press.
Taylor, C. (1985). Philosophy and the human sciences. Cambridge University Press.
Journal of Ethical Studies
Volume 1, Issue 2 - Serial Number 2
September 2024
Pages 69-98

Files

Share

How to cite

Statistics